تأثیر برنامه ایمن سازی در برابر استرس بر کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بخش روان

زمینه و هدف: ساختار چند بعدی کیفیت زندگی باعث شده است تا عواملی چون استرس بر آن تأثیر بگذارند. پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی سطح بالایی از استرس را در زندگی حرفه ای خود تجربه می کنند؛ بنابراین استفاده از شیوه های پیشگیرانه و کارآمد مدیریت استرس، ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر برنامه ایمن سازی در برابر استرس بر کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بخش روان می باشد.   روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. واحدهای پژوهش را 60 نفر از پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستان ابن سینا شهر مشهد تشکیل می دادند که بر اساس تخصیص تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه کیفیت زندگی sf-36 بود که در سه مرحله قبل از مداخله، پایان جلسه دوم و یک ماه بعد از مداخله تکمیل شد. مداخله شامل برنامه ایمن سازی در برابر استرس، متشکل از کارگاه 2 روزه 8 ساعته به فاصله یک هفته بود که برای گروه مداخله اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری کلموگروف-اسمیرونوف و شپیروویلک، کای اسکور، تی، آنالیز واریانس با مقادیر تکراری و فریدمن و spss نسخه 5/11 صورت گرفت.   یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره کیفیت زندگی کلی گروه ایمن سازی در برابر استرس، از 0/11 ± 2/89 در مرحله قبل از مداخله به 1/11 ± 4/97 در بعد از مداخله و 6/8 ± 8/105 در مرحله پیگیری یک ماه بعد تغییر یافته است که به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل می باشد (005/0> p ). در گروه کنترل نیز میانگین نمره کیفیت زندگی کلی در مرحله بعد از مداخله و مرحله پیگیری یک ماه بعد به طور معنی داری نسبت به مرحله قبل از مداخله کاهش یافت (001/0> p ).   نتیجه گیری کلی: از آنجایی که برنامه ایمن سازی در برابر استرس، شیوه ای موثر برای بهبود کیفیت زندگی پرستاران می باشد، لذا پیشنهاد می شود به منظور ارتقاء کیفیت زندگی پرستاران و نیز بهبود کیفیت مراقبتها، مورد توجه مدیران قرار گیرد.